Η Ζεύξη Σαλαμίνας – Περάματος είναι αναγκαία, με ελεύθερη και δωρεάν μετακίνηση, πεζών και οχημάτων

Του Τάκη Βαρελά

Η ζεύξη Σαλαμίνας – Περάματος δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Είναι γνωστό σε όλους πλέον  ότι όλες οι κυβερνήσεις, από το 1974 μέχρι σήμερα είχαν και έχουν στους σχεδιασμούς τους την υλοποίηση  αυτού του έργου.

Η κάθε μια όμως , αναδείκνυε ή προωθούσε πάντα το έργο, παίρνοντας υπόψη τις γενικότερες αποφάσεις και σχεδιασμούς της ΕΕ για την ανάπτυξη των συγκοινωνιών και των μέσων μεταφοράς ,στην Αττική και την Βοιωτία όπου παράγεται το 75% του ΑΕΠ.

 Από την άποψη αυτή: Αυτοκινητόδρομοι, Τρένα, Λιμάνια, αεροδρόμια, ζεύξεις κλπ εντάσσονταν στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων της ΕΕ και των συμμάχων της Κίνας, Ρωσίας κλπ.

Βέβαια ούτε λόγος δεν γινόταν στις αποφάσεις  αυτές για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων των εργατικών συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά, πόσο μάλλον της Σαλαμίνας.

Έτσι οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, οι συγκυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εναρμονισμένες πλήρως, με τις αποφάσεις ΕΕ και τα μνημόνια , υλοποιούσαν βήμα – βήμα τα  μέτρα για την ιδιωτικοποίηση των μέσων μεταφοράς και σε αυτά δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η Ζεύξη.

-          Πρώτοι ιδιωτικοποιήθηκαν οι εθνικοί οδικοί άξονες με πανάκριβα διόδια. 

-          Φτιάχτηκε η Αττική Οδός και δόθηκε για εκμετάλλευση στους ιδιώτες

-          Ακολούθησαν το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος και 48 περιφερειακά αεροδρόμια που πουλήθηκαν στην Γερμανική Fraport.

-          Σειρά πήραν τα ΣΕΜΠΟ στο Ικόνιο

-          Κλείσιμο των ναυπηγείων Ελευσίνας, Σκαραμαγκά,

-          Ξήλωμα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.

-          Παράλληλα  συγχωνεύτηκαν και πάνε και πουλήθηκε, o  ΟΛΠ εφόσον ενοποίησε τα τρια μεγάλα λιμάνια που υπάρχουν σο δίαυλο ( Πειραιά – Ελευσίνας – Πάχης) και βέβαια δεν θα μείνουν στο τέλος απ έξω τα λιμάνια της Σαλαμίνας.

Ένα δεύτερο σημαντικό γεγονός είναι η ενοποίηση των σιδηροδρομικών  σταθμών εμποροκιβωτίων ( Β/Ζ Ασπροπύργου, Β/Ζ Μάνδρας, ΣΕΜΠΟ Ικονίου, Β/Ζ Σπάτων – Μαρκόπουλου και του Αεροδρομίου για  εξυπηρέτηση των εταιρειών Air cargo).

-          Όλα αυτά βέβαια με το νέο υπό σχεδιασμό εμπορευματικό λιμάνι στην Πάχη Μεγάρων στο χώρο των 700 στρεμμάτων που ανήκει στο ΤΑΥΠΕΔ

Ο όπως αντιλαμβάνεστε:  Λιμάνια, Αεροδρόμια, δεν νοούνται χωρίς άξονες μεταφοράς από και προς. Πραγματικός πλούτος του λαού προσφέρεται  μέσο των μνημονίων  στα προαπαιτούμενα που όλες οι κυβερνήσεις του αστικού κράτους εκχωρούν στους πολυεθνικούς ομίλους.

Η ΕΕ εδώ και δεκαετίες έχει σχεδιάσει και υλοποιεί το χωροταξικό σχεδιασμό της Ευρώπης  για την Βιομηχανία, την Ενέργεια, τις Μεταφορές για όλες τις χώρες. ( Βλέπε Χωροταξικός σχεδιασμός της ΕΕ / ΥΠΕΚΑ)

Η Ελλάδα ενταγμένη σε αυτό το σχεδιασμό υλοποιεί  αυτές τις αποφάσεις.

Τις κατευθύνσεις  αυτές αποτύπωσαν οι χωροταξικές μελέτες  μεταφορών για την Αττικοβοιωτία, μελέτη που εκπόνησε η ΜΕΤΡΟΝ ΑΕ ( 1995 – 2000) για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης την περίοδο που υπουργός ανάπτυξης ήταν ο κ. Μάνος της ΝΔ, όπου προσδιορίστηκαν όλοι οι άξονες και τα μεταφορικά μέσα. Αυτές συζητούσαν στις διεθνείς ημερίδες με συμμετοχή του ΑΚΤΩΡ, της κ. Μπακογιάννη κλπ  ενδιαφερόμενοι  ( Εφημερίδα ημερησία της περιόδου εκείνης)

Στην μελέτη αυτή, αποτυπώνεται διπλή ζεύξη κλειστού άξονα ( αυτοκίνητα – τραίνα) Πέραμα – Σαλαμίνα – Πάχη, ακριβώς για να εξυπηρετεί τον αρχικό σχεδιασμό, εντάσσοντας την  στην επέκταση της Αττικής Οδού ( Άξονας:  Άνω Λιόσια – Περιφερειακή του Αιγάλεω – Σκαραμαγκάς – Σχιστό – Φυλατούρι – Πέραμα - Σαλαμίνα – Φανερωμένη – Πάχη - Μέγαρα).

Δεν είναι βέβαια τυχαία η ένταξη του Άξονα στην Αττική Οδό.

Αναλογιστείτε,  πόσα διόδια θα υπάρχουν στις εξόδους και εισόδους στην κλειστή οδοί  και βέβαια το μεγάλο φιλέτο τα τεράστια κέρδη εκ του ασφαλούς  που θα έχουν από την αντικατάσταση από το Πορθμείο Περάματος – Σαλαμίνας, το οποίο είναι το δεύτερο σε μεταφορές στην Ευρώπη μετά το Καλαί στην Μάγχη.

Όπως καταλαβαίνεται η ζεύξη είναι πρώτα από όλα συνδεδεμένη με την κερδοφορία και τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων που επενδύουν στις μεταφορές, χρεώνοντας πάντα στους εργαζόμενους το τίμημα.

Η φυσιογνωμία της ζεύξης στον καπιταλισμό δεν αλλάζει.

Σήμερα κερδίζουν τα φερυ μποουτ, αύριο θα κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι της σταθερής ζεύξης.

Το συμπέρασμα είναι ότι στον καπιταλισμό οι μεταφορά από κοινωνικό αγαθό για τους εργαζόμενους του νησιού αλλά και των όμορων  δήμων, μετατρέπετε σε εμπόρευμα και κέρδος για  τα μονοπώλια , με την αρωγή και την στήριξη των κυβερνήσεων του αστικού πολιτικού συστήματος γεμίζουν τα σεντούκια τους πλούτη.

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι, ότι, συνειδητά όλες οι κυβερνήσεις υποβάθμισαν την ποιότητα των υποδομών του νησιού, προκειμένου το νησί να γίνει εύκολη λεία σε κάθε λογής αρπαχτικά, τις παραλίες στην θάλασσα, τα δάση, στα μεροκάματα, στην πρόνοια.

Η Σαλαμίνα έμεινε ανοχύρωτη, παρότι σε αυτήν δροσίζονταν οι εργατογειτονίες της Αθήνας και του Πειραιά.

Αβανταδόρους  στο πλιάτσικο του νησιού , είχαν  όλους τους δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους του νησιού, πλην ΚΚΕ, το τονίζω αυτό,  το οποίο σε ανύποπτο χρόνο, πριν 20 χρόνια διατύπωσε πλήρη θέση τόσο για την ζεύξη και στηρίζονταν στα προαναφερόμενα περί αποφάσεων της ΕΕ και παρόλα αυτά πρότεινε άμεσες δράσεις τότε, για την ανάπτυξη του νησιού, οποία  βέβαια, καταψηφίστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο

.

Τι πρότεινε το ΚΚΕ τότε  και η Λαϊκή Συσπείρωση σήμερα;

1.      Εκτίμησε και πρότεινε ότι, οι υποδομές του νησιού ανεξάρτητα από το πότε θα γίνει η ζεύξη πρέπει να γίνουν άμεσα,  στους τομείς: Οδικών συγκοινωνιών και μεταφορών, υγείας και πρόνοιας, εκπαίδευσης, αθλητισμού, παραλιών, δασικών εκτάσεων, λιμανιών, αστικού πρασίνου, πολιτιστικών χώρων, αρχαιολογικών χώρων κλπ.

2.      Πρότεινε να απεγκλωβιστεί η Σαλαμίνα από το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

3.      Ζήτησε την δημιουργία Νέου Ρυθμιστικού σχεδίου Σαλαμίνας, μιας και ο πληθυσμός του νησιού, 6 μήνες το χρόνο υπερέβαινε τις 300.000, πράγμα που οι υποδομές που είχε τότε και σήμερα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις πραγματικές τις ανάγκες.

4.      Στο νέο αυτόνομο Ρυθμιστικό της Σαλαμίνας θα εντασσόταν και ο νέος Πολεοδομικός σχεδιασμός του νησιού, με παράλληλη χρηματοδότηση υλοποίησης έργων και υποδομών που θα έδινε την  εικόνα της πολύς και του νησιού αλλά και θα κάλυπτε τις ανάγκες μιας σύγχρονης πόλης, με τις ιδιαιτερότητες του νησιού και ότι απορρέει από αυτό.

5.      Σήμερα ζούμε τις επιλογές των ιδίων συμφερόντων, όπου αστικά κόμματα,  κυβερνητικοί δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι τους δεν είχαν ποτέ σε προτεραιότητα τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και του νησιού

6.      Δυστυχώς η πολιτική τους δράση ευλογούσε τα γένια και της αποφάσεις των κυβερνήσεων που σταθερά και ανεξάρτητα από το χρώμα τους αβαντζάριζαν. Ήταν τότε και σήμερα  σταθερά προσηλωμένοι στην ΕΕ, τις αποφάσεις της, στην ουσία, προέκταση των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών.

Χθες με την ΝΔ, Προχτές με το ΠΑΣΟΚ, Σήμερα με το ΣΥΡΙΖΑ, χαΐρι το νησί δεν είδε.

7.      Σήμερα η κ. Δήμαρχος, ως θηλυκός Πόντιος Πιλάτος, νίπτει τας χείρας της, «πετάει» δήθεν το μπαλάκι στους δημότες, δηλαδή, θα μας χρεώσει και από πάνω; Αφού νταραβερίστηκε και σύρθηκε με τους «εκατόνταρχους» και τους «βαρόνους» της ΝΔ, «κονταροχτυπήθηκε» με τους «οπλαρχηγούς» του ΠΑΣΟΚ, σήμερα ως ανεξάρτητη, «εναγκαλίζεται» με τα «δεκανίκια» του ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο Περιφέρειας και καλεί τους δημότες στο μαϊμού «δημοψήφισμα» το όποιο βέβαια,  ούτε η ίδια δεν το πιστεύει.

8.      Η Λαϊκή Συσπείρωση Σαλαμίνας καταγγέλλει το δημοψήφισμα και καλεί σε αποχή τους κατοίκους του νησιού. Να μη συμμετέχουν σε αυτή την κοροϊδία με την κατ΄ επίφαση «δημοκρατικότητα»

Ο μόνος δρόμος είναι ο αγώνας για ζεύξη χωρίς διόδια και αγώνας για υποδομές που να κάνουν την ζωή των κατοίκων και των παραθεριστών καλύτερη.

Σε καμία περίπτωση δεν εμπιστευόμαστε, ούτε την κυβέρνηση, ούτε το Δήμο, γιατί πάντα συνταχτήκαν με τις επιλογές και τα συμφέροντα των ολίγων και της ΕΕ.

Εμπιστευόμαστε τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων της εργασίας: γιατί εκεί βρίσκεται η δύναμη – απάντηση: στις αποφάσεις ΕΕ και κυβέρνησης για την κατάργηση της ασφάλισης, της σύνταξης, στις περικοπές για την υγεία, τα φάρμακα, την πρόνοια την παιδεία και το πολιτισμό για δωρεάν μεταφορά των εργαζόμενων και ανέργων.

Εμπιστευόμαστε  την Λαϊκή Συσπείρωση, γιατί δεν σε πούλησε ποτέ,

Είπε και λέει τα πράγματα με το όνομα τους, δεν κρύβεται, τοποθετείται χωρίς μισόλογα, ούτε ρίχνει στάχτη στα μάτια των δημοτών και των εργαζόμενων.

Η Ζεύξη είναι αναγκαία, με ελεύθερη και δωρεάν μετακίνηση, πεζών και οχημάτων

Στην «ανευθυνότητα» και υποκρισία της Δημοτικής Αρχής, αντιτάσσουμε το συμφέρον των εργαζόμενων του νησιού.

Βαρελάς Τάκης